W sandałach przez Italię

Po wstępnym rozeznaniu jakie zrobiłam pierwszego popołudnia po przyjeździe do Florencji (w moim wykonaniu był to raczej mini maraton 😉 ), następnego dnia nadszedł czas na zwiedzanie. Nie ukrywam, że bardzo zainspirowała mnie książka Dana Browna „Inferno”, której akcja rozpoczyna się i częściowo dzieje właśnie we Florencji.  Z samego rana wyruszyłam z postanowieniem, że zaraz po zjedzeniu śniadania ustawię się w kolejce do wejścia do Katedry Santa Maria del Fiore. Było jeszcze dość wcześnie,   a na placu już stali pierwsi chętni na zwiedzanie. Muszę jednak przyznać, że wszystko poszło bardzo sprawnie i nie minął nawet kwadrans, a ja byłam już w środku. Muszę Was ostrzec, że jeśli będziecie chcieli wejść do katedry, trzeba być stosownie ubranym (na moich oczach nie wpuszczono pani, która miała krótkie spodenki i bluzkę ze sporym dekoltem, odsłaniającą ramiona) Fasada katedry znana   jest chyba   wszystkim italofilom, a nawet nie tylko im – wykonana z marmuru w   trzech ko

Florencja – stolica Toskanii, miasto, w którym sztuka przez duże „S” oraz historia atakują nas na każdym kroku. Najszybszy rozwój miasta nastąpił pod rządami rodu Medyceuszy, a od 1982 roku najstarsza część miasta, centro storico, wpisana jest na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Zgodnie z sugestią znalezioną w przewodniku, na zwiedzenie najważniejszych zabytków przeznaczyłam trzy dni. Myślałam, że to przecież spokojnie wystarczy mi   czasu, ale tak, jak napisałam w tytule – Florencja wciąga i na każdym kroku kusi tyloma atrakcjami, że nie mogłam stamtąd wyjechać przez pięć okrągłych dni. Mimo to, nie zdążyłam zobaczyć wszystkiego, co miasto ma do zaoferowania, nie tylko z braku czasu, ale jak doskonale pamiętacie po przygodzie z biletomatem w Pizie, byłam biedniejsza o 50 euro i musiałam rozsądnie wybierać atrakcje, które koniecznie chciałam zobaczyć. Piazza del Duomo i jego wszystkie trzy perły Kiedy wjeżdża się do Florencji, na dworzec Santa Maria Novella, z